Szkło wodne potasowe RK138

Szkło wodne potasowe RK138 - stop krzemianu potasowego lub roztwór krzemianu potasowego, systematyczne nazwy chemiczne produktu to kwas krzemowy lub sól potasowa. Barwa produktu opalizująca z szarym odcieniem lub klarowna ciecz bez zapachu. Szkło wodne potasowe RK138 charakteryzuje się wieloma parametrami takimi jak stężenie molowe, stosunek molowy, gęstość, suma tlenków oraz lepkość. Parametry te determinują jakość produktu oraz jego możliwość aplikacyjną. Szkło wodne potasowe ma bardzo szeroki wachlarz zastosowań w przemyśle chemicznym, przetwórstwie i budownictwie. Ze względu na dobrą rozpuszczalność w wodzie stosuje się  do produkcji środków chemii gospodarczej, np. detergentów, proszków oraz płynów do mycia naczyń. W procesie uzdatniania wody, do oczyszczania jej z metali ciężkich, do zmiękczania, aby pozbyć się związków, które powodują osad z kamienia.  Szkło wodne potasowe wykorzystuje się również do preparowania i impregnacji drewna oraz tkanin, aby uzyskać powierzchnię ognioodporną (drewno zaimpregnowane szkłem wodnym nie podtrzymuje procesu palenia). Kolejną gałęzią przemysłu w jakiej znajduje zastosowanie szkło wodne, jest przemysł papierniczy, stosowane do wybielania wyrobów celulozowych i płyt wiórowych oraz jako lepiszcze do różnego rodzaju związków adhezyjnych tzn. klejów i kitów. W budownictwie jako dodatek do cementu lub zaprawy murarskiej. Formulacje na bazie szkieł wodnych nazywane są ekologicznymi materiałami budowlanymi. Reguluje proces wchłaniania wilgoci, wzmacnia beton, zwiększa przyczepność oraz odporność tynków na warunki atmosferyczne tj. na niską temperaturę i wilgotność. W przemyśle hutniczym do produkcji wysokiej jakość form odlewniczych. Szkło wodne potasowe wykorzystywane jest także do wyrobu inhibitorów korozji oraz do produkcji środków przeciwdziałających pyleniu. Jest produktem bardzo ekologicznym, po wyschnięciu pozostawia szklistą warstwę, która nie wykazuje negatywnego wpływu na ludzki organizm, rośliny czy zwierzęta. W przemyśle kosmetycznym do otrzymywania pigmentów. Do stabilizacji gleb i gruntów, a nawet w przemyśle rafineryjnym do stabilizacji struktury ropy naftowej.