Bezwodny siarczan miedzi jest substancją biała silnie higroskopijną. Dopiero po uwodnieniu nabiera charakterystycznej niebieskiej barwy. Ze stanu pentahydratu można przywrócić go do bezwodnika ogrzewając najpierw do temperatury 102 stopni Celsjusza, w której to temperaturze przechodzi on w wyniku silnie endotermicznej przemiany w trihydrat i następnie po dostarczeniu kolejnej porcji ciepła i podgrzaniu do temperatury 197 stopni Celsjusza kolejna przemiana sprawia iż otrzymujemy bezwodny siarczan miedzi (II). Z uwagi na wysoką toksyczność i właściwości grzybobójcze siarczan miedzi jest powszechnie stosowany w formie roztworu wodnego jako fungicyt w procesie konserwacji drewna. Wykorzystuję się go w procesie miedziowania elektrolitycznego w tak zwanych kąpielach kwaśnych oraz do elektrolitycznego wytwarzania anod miedzianych. Siarczan miedzi znajduje również zastosowanie w weterynarii. Szczególnie chętnie stosowany do zwalczania grzybic i zgnilizny kopyt u koniowatych i innych kopytnych. Ze względu na wysoką toksyczność siarczanu miedzi dla organizmów wodnych należy zachować szczególną ostrożność w czasie transportu i stosowania by nie doprowadzić do niekontrolowanego uwolnienia do środowiska naturalnego. Siarczan miedzi nie podlega biodegradacji i po jednorazowym wprowadzeniu do zbiornika wodnego nie jest z niego usuwany w sposób naturalny powodując długotrwałe skutki skażenia toksycznego.
