Magnez pełni wyjątkowo ważne funkcje w procesach metabolicznych u ssaków. Jest odpowiedzialny między innymi za funkcjonowanie mięśni i systemu nerwowego. Szczególne znaczenie ma przy utrzymaniu prawidłowej pobudliwości nerwów i mięśni. Spadek zawartości magnezu w mięśniach jest przyczyną nietolerancji glukozy i odporności na insulinę. Glukoza to podstawowe paliwo dla mięśni, zaburzenia jej poziomu prowadzą do ochwatu. Niedobory magnezu mogą być jedną z przyczyn wrzodów żołądka a także obniżonej tolerancji na stres.
Objawy niedoboru magnezu u koni sportowych.
Stwierdzenie niedoboru magnezu nie jest sprawą prostą. Badanie osocza bowiem nie daje tu jednoznacznych i rozstrzygających wyników. Podobnie zawartość magnezu w moczu może znacznie fałszować jego faktyczny poziom w organizmie. Najskuteczniejszą metodą oznaczania poziomu magnezu jest badanie uzyskanej w wyniku biopsji tkanki mięśniowej. Badanie takie jednak wymaga posiadania odpowiedniego zaplecza laboratoryjnego i nie może być powszechnie stosowane.
Obraz kliniczny zespołu niedoboru magnezu nie jest jednorodny, lecz możemy pomiędzy poszczególnymi przypadkami doszukać się pewnych cech wspólnych. Podstawowym objawem, który przy niedoborze magnezu występuje zawsze jest obniżona tolerancja wysiłku z powodu szybkiego zmęczenia mięśni. Ponadto codzienna obserwacja zwierzęcia może dostarczyć innych wskazówek mogących dopełnić obraz i ułatwić postawienie diagnozy, a są to po za złą tolerancją wysiłku:
- nadwrażliwość skóry,
- drżenie mięśni,
- nadpobudliwość
- silna kulawizna kończyn miedniczych,
- nagłe i samo ustępujące niedowłady,
- zaleganie i kłopoty ze wstawaniem.
Suplementacja diety konia sportowego preparatami magnezowymi.
Wapń i magnez posiadają bardzo podobne właściwości fizykochemiczne, w związku z tym obydwa te pierwiastki wykorzystują ten sam sposób wchłaniania i transportu w organizmie. Można zaryzykować stwierdzenie, że mechanizm ten jest oparty na współzawodnictwie. Poziom wapnia regulowany jest przez hormony oraz witaminę D, magnez pozostaje więc na przegranej pozycji. Nie bezpodstawny będzie wniosek, iż podawanie zbyt dużych w stosunku do zapotrzebowania dawek wapnia przy wystarczającej dostępności magnezu w diecie, może powodować niedobory tego ostatniego z powodu działania mechanizmu wypierania. Korzystające z tego samego sposobu wchłaniania wapń i magnez konkurują niejako o uwagę, a faworyzowany wapń wykorzystując swoją dominująca pozycję wypiera z tego mechanizmu magnez, co przy zaburzonych proporcjach obu pierwiastków prowadzi do niedoboru magnezu pomimo jego dostępności w diecie.
W związku z tym, iż magnez wykorzystywany jest w ponad 300 różnych reakcjach biochemicznych w organizmie konia, a wiele z nich ma bezpośredni związek z aktywnością mięśni dzienna dawka magnezu uzależniona będzie od aktywności fizycznej zwierzęcia. Bez dokładnego określenia poziomu magnezu w diecie można zaryzykować stwierdzenie, iż w Europie środkowej i wschodniej dawka pokrywająca 70% zapotrzebowania dobowego zwierzęcia na magnez to od 13 do 15 g paszowego tlenku magnezu. Uwzględnić tu należy pochodzenie paszy, w naszej części Europy gleby są szczególnie ubogie w magnez dlatego jego dawki suplementacyjne powinny być wyższe niż zalecane w USA czy Krajach Europy północnej. Podobnie sprawa ma się dla duetu wapń i magnez. W USA i krajach Europy północnej zalecany stosunek wapnia do magnezu w diecie konia sportowego to 2,6-2,7:1. Niestety przy stosowaniu pasz pochodzenia miejscowego musimy przyjmować zalecany stosunek wapnia do magnezu w diecie konia 1,5-2,0:1. Wartości te zależą od planowanej aktywności fizycznej zwierzęcia w nadchodzącym okresie. Niższa wartość dla okresów o wzmożonej aktywności i podwyższona dla dawki bytowej. Czyli im intensywniej koń trenuje tym niższa dawka wapnia a wyższa magnezu.
Objawy przedawkowania magnezu.
Jak wszystko co dobre również magnez można przedawkować może to prowadzić do zmiany pH w jelitach co skutkuje namnażaniem niepożądanych kultur bakterii, poważnymi problemami metabolicznymi, a nawet tworem się kamieni jelitowych. Podstawowymi objawami przedawkowania magnezu są zahamowanie wzrostu kości, spadek kondycji, brak apetytu, biegunka.
Nietolerowanym przez koniowate źródłem magnezu jest fosforan magnezu, dlatego nie powinno się go podawać. Najodpowiedniejszy jest magnez w formie tlenku. Należy unikać jednak podawania zwierzętom jego technicznej przemysłowej odmiany ze względu na możliwość zanieczyszczenia np. metalami ciężkimi tolerowanymi w procesach produkcyjnych niedopuszczalnymi jednak w żywieniu zwierząt.
Paszowy tlenek magnezu dostępny w distripark.com
*Niniejszy artykuł ma wyłącznie charakter informacyjny. Przedstawiony opis, w szczególności zastosowanie produktów ma charakter przykładowy i stanowi niewiążącą informację o charakterystyce i możliwościach ich wykorzystania/zastosowania. W każdym przypadku przed zastosowaniem produktu należy zasięgnąć porady specjalisty czy konkretne wykorzystanie jest bezpieczne i uzasadnione. Nie ponosimy jakiejkolwiek odpowiedzialności za stosowanie proponowanych rozwiązań, nawet w bardzo podobnych sytuacjach.